kulek

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

kulek, k-ya nerm (1, 2)

  1. Kesa/ê normal nameşe ji ber ku lingê wê / wî diêşe.
    Hevmane: linger, seqet

Bi alfabeyên din[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Nayê zanîn belkî ji kul. kul êşe, ji ber êşê dikule-diêşe.

  1. pencereya biçûk .

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Navdêr 1[biguhêre]

kulek k-ya req

  1. wêrekî, bistehî, cesaret

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

kulek zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

  1. terş, kewal, bizin yan nêrî yan karik
    • Deh kulek, du ga, ker û qantirek li axur tewilandî ne. — (Arjen Arî: Hewldan û nivîs, Diyarname.com, 7/2007)

Werger[biguhêre]

Navdêr 3[biguhêre]

kulek

  1. pencere, pace, şibak, şivak

Werger[biguhêre]

Navdêr 4[biguhêre]

kulek

  1. rojing, boriya ku dûkêlê sopeyan tê re derdikeve derveyî xanî

Werger[biguhêre]

Formeke navdêrê[biguhêre]

Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kulek kulin

kulek

  1. Rewşa navkî ya ya yekjimar a nebinavkirî ya kul.