şibak

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şibak	şibak
Îzafe	şibaka	şibakên
Çemandî	şibakê	şibakan
Nîşandera çemandî	wê şibakê	wan şibakan
Bangkirin	şibakê	şibakino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şibakek	şibakin
Îzafe	şibakeke	şibakine
Çemandî	şibakekê	şibakinan

şibak mê

1. pace, pac, pencere, kunên li dîwaran daku ronahî tê re bêt hindir
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• şivake

Têkildar

• cam
• şûşe

Bide ber

• şebeke

Etîmolojî

Ji erebî شباك‎

Jê

• bêşibak
• bêşibakî
• bişibak
• bişibakî
• şibakdar
• şibakdarî
• şibakî

Ji wêjeya klasîk

• Te divê berq û birûskan bireşînî tu nezer de
  Te divê roj-i xwiya bit ji şibakê tu xwiya be
  Te divê zîr û zeber kî me du zulfan bide ber ba — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Erebî: ^?شباك‎
• Îngilîzî: window → en
• Tirkî: pencere → tr