bisk

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. beşa pirçê ya dikeve ser gepan,
   pişka porrî ya ku dikeve ser dêmê mirovan
   (bi taybetî ya jinan)
2. dûvika kezîyê ku xweşik dihê şekirin û tişt pê ve dihên grêdan

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بسك

Ji wêjeyê

• Di vê çarîneyê de jî, biskên yara min di rêzekê de ne û wek hev in. Biskên yarê wekî koremarekî bi jahr û reş in. Biskên te ez bêguneh bi xwe ve girêdame. Biskên te ji bo min ferman û mohr in. Ango ji ber wan biskên te, stûyê min xware.

— (Di Helbestên Melayê Bateyî de Evîn û Hezkirin, Reşît Rojdar Yildiz, Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi)

Bide ber

• bask
• bîsk

Binêre herwiha

• misk
• serê biskê

Ji

hevreha belûçî buşk, farisî buş / boş, avestayî berşe-, ji zimanên îranî

Ji wêjeya klasîk

Zulfan tu bes çîn çîn bike
Biskên muqabil dîn bike
Pêşkêşî yek zulfek te bin— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: Haarsträhne ^→ de, Locke ^→ de m, Schopf ^→ de n
• Erebî: ^?الصدغ ^→ ar
• Farisî: زلف ^→ fa, گيس ^→ fa, گيسو ^→ fa, دسته مو ^→ fa
• Inglîzî: jiffy jiff ^→ en, ^?ear-lock ^→ en, ^?lock of hair ^→ en, ^?sidechair ^→ en, ^?sidelock ^→ en, ^?strand ^→ en
• Tirkî: lahza ^→ tr, lif ^→ tr, perçem ^→ tr, pürçek ^→ tr, zülüf ^→ tr, an ^→ tr, kakül ^→ tr

Inglîzî

navdêr

Wate

1. şorbe yan giraza goştê balin�deyan