bîvêr

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: bî·vêr

Rengdêr

bîvêr

1. nesax, nexweş, xeste, bîmar
   • Herçi bîvêrê ku navê dilberê bêtin li ser
     Xweş dibit hadir di gavê bêguman û şubhe ye
     Bêguman xaka riya wê tûtiya û dane ye — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)
   • Lawiko ez ne nexweş im, ne bîvêr im
     Ne li keyfa duhî me, ne li eşqa pêr im.
     Bîvêr li ba me, ramana nexweş didit û hevreha bîmar a farisî ye... Erê ev peyv li ba we jî heye? eger heye, ew çi ramanê didit? — (Îsmaîl Şahîn li ser profîla xwe ya Facebookê 7/2015)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بیڤێر

Jê

• bîvêrane
• bîvêrî
• bîvêrîtî
• bîvêrtî

Binêre herwiha

Navên nexweşiyan

• alaf
• axrazî
• bijîjk
• birîn
• bîvêr
• cebar
• cirf
• cîgerxirabî
• çavêş
• dilêş
• dînî
• êş
• fêlc
• firk
• gêjî, [Peyv?]
• gir
• guhrepik
• jan
• kerî
• kokimî
• korî
• kotî
• kul
• kulekî
• kurî
• kuxik
• kût
• lalî
• lerz
• lûr
• mirîstang
• mitik
• navêş
• nijdar
• perestar
• pizirûg
• qalûnc
• qolî
• qotik
• serêş
• sitam
• sorik
• şep
• şepelûr
• ta
• tatî
• taûjan
• tîş
• virik
• vîjik
• xeneqoq
• zeqem
• zikêş

Etîmolojî

Hevreha farisî بیمار (bīmār), tacikî бемор (bemor), pehlewî 𐭥𐭩𐭬𐭠𐭫 (wêmar)... ji proto-hindûewropî *wemh₁- (verişîn, hilavêtin) + -ar. Heman peyva proto-hindûewropî herwiha serekaniya peyva sanskrîtî वमति (vámati) (verişîn, hilavêtin), latînî vomō û vomitus, lîtwanî vémti, latviyayî vémti, ἐμέω (eméō) û ἔμετος (émetos) û îngilîzî wem e.

Werger

• Farisî: ^?بیمار → fa
• Fînî: sairas → fi
• Îngilîzî: sick → en, ill → en
• Tirkî: hasta → tr