dînî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /diːˈniː/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: dî·nî

Rengdêr

dînî

1. olî, ayînî, mezhebî, têkildarî dînekî yan dînan

Etîmolojî

dîn (1) + -î

Jê

• dînîtî

2. dîn, bêhiş, şêtî

Mane

dînî (cureyê rêzimanî?)

1. bêhişî, şêtî, bêaqilî, sirişta kesên dîn

Etîmolojî

Ji dîn +‎ -î

Jê

• dînîtî

3. roj

dînî (cureyê rêzimanî?)

1. li: paşînî, eynî, sibeynî, dwênî

Ji wêjeya klasîk

• Lê ricû ket sihhetê
  Dîniyek tirsek hewayek
  illetek rîşek webayek — (Feqiyê Teyran, , ~1620)

Formeke navdêrê

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Çemandî	dînî	dînan

dînî

1. Rewşa çemandî ya yekjimar a binavkirî ya dîn.