bîmar
Here nagîvasyonê
Here lêgerînê
Kurdî[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
bîmar
- bîvêr, nesax, nexweş, êşewî
- Mela nemrit bi dayê xwe
Mesîhayê li bîmaran
Kesên geztî du reşmaran— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
- Mela nemrit bi dayê xwe
Jê[biguhêre]
- bîmaristan
- bîmarî
- (Lêker) bîmar bûn
- (Lêker) bîmar kirin
- (Lêker) bîmar ketin
- (Navdêr) bîmarbûn
- (Navdêr) bîmarkirin
- (Navdêr) bîmarketin
Etîmolojî[biguhêre]
Ji farisî بيمار (“bîmar”), hevreha kurmancî bîvêr û pehlewî wêmar.
Werger[biguhêre]
[biguhêre]
bîmar mê
- bîvêr, nesax, nexweş, êşewî
- Mela nemrit bi dayê xwe
Mesîhayê li bîmaran
Kesên geztî du reşmaran— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
- Mela nemrit bi dayê xwe