bîna

Kurdî

Hoker

bîna

1. avahî, xanî
   • Saqî tu birêje camê mîna
     Ava ko dikit demîrî bîna
     Şadab bigêre qelbê mehzûn — (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بینا

Etîmolojî

Ji erebî بناء‎ (binai) ji بنا‎ (bena, “ava kirin, çêkirin”), hevreha aramî ܒܢܐ (bena), îbrî בנה (bena).

Werger

• Almanî: Aufbau ^→ de m, ^?Gebäude ^→ de m
• Erebî: ^?البصیر ^→ ar, ^?مبصر ^→ ar
• Tirkî: bina ^→ tr, çatı ^→ tr, yapı ^→ tr, ^?gibi ^→ tr, ^?gören ^→ tr, ^?göre ^→ tr
• Inglîzî: ^?clear-eyed ^→ en
• Farisî: ^?أسكان ^→ fa, ^?بصير ^→ fa, ^?بنا ^→ fa, ^?بينا ^→ fa

Rengdêr

bîna

1. kesa/ê ku dikare bibîne,
   kesa/ê ku ne kor e

Etîmolojî

Ji -bîn- (rayê dema niha ji lêkera dîtin) + -a, ji zimanên îranî.

Jê

• bînahî
• bînayî

Hoker

bîna

1. wek, mîna, fena, nola, şibî

Herwiha

• bînanî

Etîmolojî

Hevreha mîna, farisî manend, têkilî man (wek bûn), ji zimanên îranî. Bo guherîna M/B bide ber misilman / bisirman û bizmar ji erebî mismar.