ava

 Binêre herwiha: Ava

Kurdî

Rengdêr 1

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
ava	avatir

ava

1. çêkirî, dirist, birêk, birêkûpêk, lidar, çalak liserxwe (bi taybetî xanî),
   ne kavil, ne xirabe, ne xirabkirî, ne xopan, ne wêran, ne ruxandî, ne hilweşandî
   • Spêde kifş-i bû dîsa
     Merîxa nehsê ava bû
     Xwiya bû roj di şerqê da— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئاڤا

Herwiha

• awa (2)

Dijmane

• kavil
• wêran
• xirabe
• xopan

Jê

• -ava
• avahî
• avakar
• avakarî
• avaker
• avakerî
• avanî
• avatî
• avayî
• (Lêker) ava kirin
• (Lêker) ava bûn

• (Navdêr) avabûn
• (Navdêr) avakirin
• avadan

• (Rengdêr) avabûyî
• (Rengdêr) avakirî
• avaçûyî

Etîmolojî

Ji proto-îranî *āpāta- ji proto-hindûewropî *peh₂- (parastin), têkilî آباد‎ (abad) ya farisî û awedan / ئاوه‌دان‎ (awedan) ya soranî. Belkî hevreha आवास (avase) ya sanskrîtî

Werger

• Inglîzî: built → en