fena

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA: /fɛˈnɑː/
• Jihevqetandin: fe‧na

Navdêr 1

fena mê

1. (fen û fût) Binere: fen

Navdêr 2

fena

1. (kesa/ê fenan dike) Binere: fenakar

Hoker

fena

1. wek, mîna, nola, şibî, şibhî
   • Ew ne fena te zîrek e.

Ji wêjeya klasîk

• Salik kî ye hatî ji mecazê bi heqîqet
  Sûret ne şinasî yû bi me'na ne fena girt
  Tenha ne li min lami'ê husna te şefeq da— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: arg ^→ de, ^?bösartig ^→ de
• Farisî: فنا ^→ fa, مثل ^→ fa, مانند ^→ fa
• Inglîzî: as ^→ en, ^?like ^→ en
• Tirkî: gibi ^→ tr, yavuz ^→ tr, fasit ^→ tr, fena ^→ tr, kötü ^→ tr, ^?elinin körü ^→ tr, ^?berbat ^→ tr, ^?bitik ^→ tr, ^?benzeri ^→ tr

Tirkî

Rengdêr

fena

1. neçê, bed, fena, netû, xerab, nebaş, nepak
   • rüşvet fena bir şeydir − bertil tiştekî bed e
2. nexweş
   • fena bir haber − xebereke ne xweş
3. pir, gelek
   • bu gün fena işim var − îro gelek karê min heye
4. nepak
   • fena bir öğrenci − xwendekareke nepak e
5. nexweş, pis
   • fena bir koku − bêhneke pîs
   • fena bir hava − hewayeke nexweş
6. bedxû
   • fena kadın − jineke xerab
7. ecebê
   • fena bir yağmur yağıyor − baraneke ecêb dibare mirinokî