fena

Kurdî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /fɛˈnɑː/
• Jihevqetandin: fe‧na

Navdêr 1

fena mê

1. (fen û fût) Binere: fen

Navdêr 2

fena

1. (kesa/ê fenan dike) Binere: fenakar

Hoker

fena

1. wek, mîna, nola, şibî, şibhî

   Ew ne fena te zîrek e.

Ji wêjeya klasîk

• Salik kî ye hatî ji mecazê bi heqîqet
  Sûret ne şinasî yû bi me'na ne fena girt
  Tenha ne li min lami'ê husna te şefeq da— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: arg → de, ^?bösartig → de
• Farisî: فنا‎ → fa, مثل‎ → fa, مانند‎ → fa
• Inglîzî: as → en, ^?like → en
• Tirkî: gibi → tr, yavuz → tr, fasit → tr, fena → tr, kötü → tr, ^?elinin körü → tr, ^?berbat → tr, ^?bitik → tr, ^?benzeri → tr

Tirkî

Rengdêr

fena

1. neçê, bed, fena, netû, xerab, nebaş, nepak

   Rüşvet fena bir şeydir

   Bertil tiştekî bed e

2. nexweş

   Fena bir haber

   Xebereke ne xweş

3. pir, gelek

   Bu gün fena işim var

   Îro gelek karê min heye

4. nepak

   Fena bir öğrenci

   Xwendekareke nepak e

5. nexweş, pis

   Fena bir koku

   Bêhneke pîs

   Fena bir hava

   Hewayeke nexweş

6. bedxû

   Fena kadın

   Jineke xerab.

7. ecebê

   Fena bir yağmur yağıyor.

   Baraneke ecêb dibare mirinokî.