fena

Kurdî

Bilêvkirin

•  IPA: /fɛˈnɑː/
• Jihevqetandin: fe‧na

Navdêr 1

fena mê

1. (fen û fût) Binere: fen

Navdêr 2

fena

1. (kesa/ê fenan dike) Binere: fenakar

Hoker

fena

1. wek, mîna, nola, şibî, şibhî
   • Ew ne fena te zîrek e.

Ji wêjeya klasîk

• Salik kî ye hatî ji mecazê bi heqîqet
  Sûret ne şinasî yû bi me'na ne fena girt
  Tenha ne li min lami'ê husna te şefeq da— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguherîne" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: arg ^→ de, ^?bösartig ^→ de
• Farisî: فنا ^→ fa, مثل ^→ fa, مانند ^→ fa
• Inglîzî: as ^→ en, ^?like ^→ en
• Tirkî: gibi ^→ tr, yavuz ^→ tr, fasit ^→ tr, fena ^→ tr, kötü ^→ tr, ^?elinin körü ^→ tr, ^?berbat ^→ tr, ^?bitik ^→ tr, ^?benzeri ^→ tr

Tirkî

Rengdêr

fena

1. neçê, bed, fena, netû, xerab, nebaş, nepak
   • Rüşvet fena bir şeydir

     Bertil tiştekî bed e

2. nexweş
   • Fena bir haber

     Xebereke ne xweş

3. pir, gelek
   • Bu gün fena işim var

     Îro gelek karê min heye

4. nepak
   • Fena bir öğrenci

     Xwendekareke nepak e

5. nexweş, pis
   • Fena bir koku

     Bêhneke pîs

   • Fena bir hava

     Hewayeke nexweş

6. bedxû
   • Fena kadın

     Jineke xerab.

7. ecebê
   • Fena bir yağmur yağıyor.

     Baraneke ecêb dibare mirinokî.