fen

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /fɛn/

• Deng (Amed)

• Kîtekirin: fen

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	fen	fen
Îzafe	fena	fenên
Çemandî	fenê	fenan
Nîşandera çemandî	wê fenê	wan fenan
Bangkirin	fenê	fenino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	fenek	fenin
Îzafe	feneke	fenine
Çemandî	fenekê	feninan

fen mê

1. lêb, hîle, fêl, fût, dekûdolab, cambazî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: فەن

Jê

• (Lêker) fen lê kirin

• (Navdêr) fenlêkirin

• (Rengdêr) fenlêkirî
• fena
• fenakar
• fenakarî
• fenaker
• fenakerî
• fenî
• fendar
• fendarî
• fenîtî
• fen û fût

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî: Kunstgriff → de nêr, Schwindel → de nêr, Trick → de nêr, ^?List → de nêr, ^?Winkelzug → de, ^?Föhn → de m, ^?Hinterlist → de, ^?Kniff → de m
• Erebî: ^?فن‎ → ar
• Farisî: حیله‎ → fa, فن‎ → fa, کلک‎ → fa, نیرنگ‎ → fa, ^?فریب‎ → fa
• Inglîzî: juggler → en, trick → en, ^?artifice → en, ^?magic → en
• Tirkî: delk → tr, desise → tr, dolap → tr, dümen → tr, fent → tr, fen → tr, düzen → tr, ^?kapanca → tr

Inglîzî

Navdêr

fen

1. genav, avgenî, zelkaw, zong

Tirkî

Navdêr

fen

1. fen
2. teknik
3. zanist, ilm
4. dek, fên, hîle, fen û fel, îp û rîp, şek û pek, fînaz, weyn