ilm

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɪlm/
• Kîtekirin: ilm

Navdêr

Tewandina ilm
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ilm	ilm
Îzafe	ilmê	ilmên
Çemandî	ilmî	ilman
Nîşandera çemandî	wî ilmî	wan ilman
Bangkirin	ilmo	ilmino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ilmek	ilmin
Îzafe	ilmekî	ilmine
Çemandî	ilmekî	ilminan

ilm n

1. zanist, zanîn, zanyarî, pisporîtî, şarezatî
   • Sed hezar şikir û hemd ji Xwedê teala re, em Musulman xelq kirin û zanîna ilm û marîfetê re hiş û zeka da me. — (Kurdistan, Bîsmîllahîrrehmanîrrehîm [arşîv], 1898, Mîqdad Mîdhet Bedirxan, Amadekar: Mehmet Emîn Bozarslan, Weşanxana Deng, hj. 1, sala weşandinê: 1998, r. 1)
2. edet, reftar

   Min ilmê xwe girtiye ku her roj sibê zû radibim û berî taştê 5 km dibezim.

Ji wêjeya klasîk

• Her yekî westabû tê de çendî sal
  Lê 'eded mes-pare 'ilmê Layezal. — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Herwiha

• elim
• elm
• ilim
• îlim
• îlm
• ulim
• ulm
• ulum
• 'elim
• 'elm
• 'ilim
• 'ilm
• 'îlim
• 'îlm
• 'ulim
• 'ulm
• 'ulum

Têkildar

• alim
• elimandin
• elimîn

Jê

• ilmdar
• ilmdarî

Etîmolojî

Ji erebî علم.

Werger

• Îngilîzî: science → en, habituation → en, habitualness → en, learning → en
• Tirkî: bilgi → tr, bilim → tr, ilim → tr, irfan → tr, ulûm → tr, fen → tr, ^?mebhas → tr

Ozbekî

Navdêr

ilm

1. (zanist) zanist, ilm
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên zanist hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Voroyî

Navdêr

ilm

1. (astronomî) gerdûn, kaînat, unîvers
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên gerdûn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}