alim

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʕɑːˈlɪm/

Navdêr

alim n

1. zana, zanyar, zanistvan, şareza, pispor, hoste
   • Alimê sirra negotî der sudûr / Raziqê bêdestûpa û mar û mûr — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)
   • (...) xwe dabû îlmê îslamiyetê û wî dil hebû ko bibûya alimekî jîr. — (Mehmed Uzun, Hawara Dîcleyê 1, Weşanên Nefel, 2003)

Herwiha

• 'alim

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عالم

Jê

• alimane
• alimî
• alimîtî
• alimtî
• ulema

Etîmolojî

Ji erebî عَالَم ('alim) ji علم ('elime: zanîn), têkilî alem, elimandin, elimîn, elimtin, ilm, mielim, talîm, talîmat, ulema...

Werger

• Almanî: Gelehrte → de
• Farisî: عالم → fa, دانشمند → fa
• Îngilîzî: scholar, learned, bookman → en
• Tirkî: âlim → tr, alim → tr, ulema → tr

Azerî

Navdêr

alim

1. (meslek) zanistvan, zanyar, alim
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên zanistvan hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Rengdêr

alim

1. zana, ferzan, alim
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]