arîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker 1[biguhêre]

arîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha: -ar-
RP.
Niha
ez darim
tu darî
ew dare
em, hûn, ew darin
Fermanî Yekjimar bare
Pirjimar barin
Rehê dema borî: -arî- / -ariya-
RP.
Boriya
sade
ez arîm / ariyam
tu arî / ariyayî
ew arî / ariya
em, hûn, ew arîn / ariyan
Formên din: Tewandin:arîn

arîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. Dema kesek zêde esebî dibe.
    Hevmane: zûrîn, nerehet bûn, rabûn ser xwe, bêhedan bûn, nearam bûn

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji ar (agir) + -în.

Werger[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî arîn arîn
Îzafe arîna arînên
Çemandî arînê arînan
Nîşandera çemandî arînê wan arînan
Bangkirin arînê arînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî arînek arînin
Îzafe arîneke arînine
Çemandî arînekê arîninan

arîn

  1. Zûrîn, nerehetbûn.

Werger[biguhêre]

Lêker 2[biguhêre]

arîn cureyê lêkerê pêwîst e (c=gh: gerguhêz, c=ngh: negerguhêz, bo parametreyên din: Şablon:lêker#Bikaranîn)

  1. Dengê wekbizinan (kirin).
  2. girîn, qajîn, qîrîn

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji ar + -în.

Navdêr 2[biguhêre]

arîn

  1. dengê bizinan

Herwiha[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

arîn

  1. Guhartoyeke agirîn.

Rengdêr[biguhêre]

arîn

  1. Guhartoyeke arî.