qajîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɑːˈʒiːn/
• Kîtekirin: qa·jîn

Lêker

qajîn negerguhêz

1. qîjîn, bi dengek bilind û zirav gazî kirin yan girîn
   • Di gotina belkî qet venegerin de hîs kir ku qajînek jê tê. — (2023, J.R.R. Tolkien (terciman: Samî Hêzil), Hobbit, Cervantes, çapa 1ê, r. 25, ISBN 9786257724838)

Tewîn

-qaj-

Herwiha

• qajan
• qajên
• qajiyan
• qajîyan
• qajyan

Nêzîk

• qîrîn

Jê

• qajiyayî
• qajî
• qajok
• qajokî
• qajqaj
• qajqajî

Etîmolojî

Ji qaj +‎ -în.

Werger

• Almanî: schreien → de
• Fînî: huutaa → fi, kirkua → fi
• Holendî: schreeuwen → nl
• Îngilîzî: to scream → en, bark → en, ululate → en
• Norwecî: skrike → no, hyle → no
• Tirkî: bağırmak → tr, bağrış → tr, çığlık → tr, haykırmak → tr, çığlık atmak → tr

Navdêr

Tewandina qajîn
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qajîn	qajîn
Îzafe	qajîna	qajînên
Çemandî	qajînê	qajînan
Nîşandera çemandî	wê qajînê	wan qajînan
Bangkirin	qajînê	qajînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qajînek	qajînin
Îzafe	qajîneke	qajînine
Çemandî	qajînekê	qajîninan

qajîn m

1. Maneya vê madeyê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]