arî

Kurdî

1. îranî

navdêr, mê
rengdêr

Wate

1. a)Navê hîma Kurd û Farisan.b) Kurdî, Kurd, Farisî, Faris û henek gelên din yên zimanê wan nîzikê Kurdî û Farisî

Herwiha

• aran
• aranî
• arîan
• arîyan
• aryan
• aryanî
• eran
• îran

Têkildar

• Îran
• îranî

Jê

• arînî
• arîtî

Ji wêjeya klasîk

Roja biçî pêşedestê barî
Destê te ji genc û malî 'arî
Ev cennet û ev qumaş-i dîdar— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Elmanî: Asche ^→ de m, arisch ^→ de
• Erebî: ^?رماد ^→ ar
• Inglîzî: ^?aryan ^→ en, ^?cinder ^→ en, ^?arian ^→ en
• Tirkî: kül ^→ tr, öz ^→ tr, saf ^→ tr, safi ^→ tr, sili ^→ tr, ^?salt ^→ tr, ^?ari ^→ tr, ^?arî ^→ tr, ^?ateş külü ^→ tr, ^?dinar ^→ tr, ^?iran ^→ tr
• Farisî: ^?آريايی ^→ fa, ^?آریایی ^→ fa, ^?ايران ^→ fa

2. mirovên spî

navdêr, mê
rengdêr

Wate

Merivên ku zadegan û rengên wan sipî, Kurdan, Farisan....

Herwiha

• aryan
• arîan
• arînijad
• arîyan
• aran
• aryanî
• arîanî
• arîyanî
• aranî
• eran
• îran

  êran

3. ji "ar"

navdêr, nêr
rengdêr

Wate

1. formek tewandî ye ji peyvên ar

Ji

ar + -î

Bikaranîn

Lêker:

• arî bûn
• arî kirin

Navdêr:

• arîbûn
• arîkirin

Rengdêr:

• arîbûyî
• arîkirî

4. alîkarî, harî, alî

Binere:

alîkarî

5. ji "arîn"

Binere: ariyayî

Tirkî

Wate

1. Arî, gelê Arî