alem

Kurdî

navdêr, mê

Gotin

• 'alem

Wate

1. dinya, cîhan, gerdûn
2. xelk, mirov, însan, civak, civat, cemaet
   • Ew hebîbê rohniya heft asîman
     Herdu alem qalib ew ruh û rewan— (Mewlûda Kurdî ~1470, Mela Hisênê Bateyî)

Herwiha

• 'alem

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عاله‌م

Ji

ji erebî عالم ('alem), hevreha aramî ܥܠܡܐ ('alema: serdem, dewran, heyam; alem, dinya) û îbrî עולם ('olam)

Jê

• alemî

Werger

• Elmanî: Bevölkerung ^→ de m, Welt ^→ de m, Weltall ^→ de nt
• Farisî: عالم ^→ fa, جهان ^→ fa, گردون ^→ fa
• Inglîzî: cosmos ^→ en, people ^→ en, universe ^→ en, world ^→ en
• Tirkî: âlem ^→ tr, beşeriyet ^→ tr, felek ^→ tr, insan ^→ tr, kainat ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. direfş, ala, beyreq
2. heyvik, hîvik