çante

Kurdî

çanteyek

navdêr, nêr

Wate

1. kîf, çelte, gîrfan, kîs, çewal, tûrik,
   derdankê bi lepik yê ku ji cawî hatiye çêkirin û mirov tiştan tê de hildigire
   (bi taybetî yên ku zarrok pirtûkên xwe yên dibistanê tê de hildigirin)
2. çiwal, torbe, telîs

Herwiha

• cante
• cente
• çente

Bide ber

• çande

Ji

ji tirkî çanta ji farisî تنچه (tençe) ji تنجيدن (tencîden: nûrandin, qat kirin, hilmaştin)

Jê

• çantik

Werger

• elmanî : Tasche ^→ de m, Beutel ^→ de m, Sack ^→ de m, Stofftasche ^→ de, Tüte ^→ de m, Rucksack ^→ de m
• farisî : كيف ^→ fa, کيف ^→ fa
• fînî : laukku ^→ fi, reppu ^→ fi

• inglîzî : bag ^→ en, case ^→ en, purse ^→ en, handbag ^→ en, briefcase ^→ en, sack ^→ en, pouch ^→ en
• tirkî : çanta ^→ tr