çante

Kurdî

çanteyek

navdêr, nêr

Wate

1. kîf, çelte, gîrfan, kîs, çewal, tûrik,
   derdankê bi lepik yê ku ji cawî hatiye çêkirin û mirov tiştan tê de hildigire
   (bi taybetî yên ku zarrok pirtûkên xwe yên dibistanê tê de hildigirin)
2. çiwal, torbe, telîs

Herwiha

• cante
• cente
• çente

Bide ber

• çande

Ji

ji tirkî çanta ji farisî تنچه (tençe) ji تنجيدن (tencîden: nûrandin, qat kirin, hilmaştin)

Jê

• çantik

Werger

elmanî : f → de, m → de, m → de, Stofftasche → de, f → de, m → de farisî : كيف → fa, کيف → fa fînî : laukku → fi, reppu → fi

inglîzî : bag → en, case → en, purse → en, handbag → en, briefcase → en, sack → en, pouch → en tirkî : çanta → tr