çante

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî çante çante
Îzafe çante çanteyên
Çemandî çante çanteyan
Nîşandera çemandî çante wan çanteyan
Bangkirin çanteyo çanteyino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî çanteyek çanteyin
Îzafe çanteyekî çanteyine
Çemandî çanteyekî çanteyinan
çanteyek

çante nêr

  1. kîf, çelte, gîrfan, kîs, çewal, tûrik,
    derdankê bi lepik yê ku ji cawî hatiye çêkirin û mirov tiştan tê de hildigire
    (bi taybetî yên ku zarok pirtûkên xwe yên dibistanê tê de hildigirin)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]


[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Bi riya osmanî چانطه(çante) ji farisî تنچه(tençe) ji تنجيدن(tencîden, nûrandin, qat kirin, hilmaştin). Ji bilî kurdî û tirkî, herwiha ketiye hinek devokên erebî jî, bo nimûne erebiya kendavî جنطة‎(janṭa) û erebiya misrî شنطة(şanța) û herwiha siryanî ܫܰܢܛܰܐ(šanṭa) / ܫ̰ܰܢܛܰܐ(čanṭa).

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]