kîf
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda nêr a binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | kîf | kîf |
| Îzafe | kîfê | kîfên |
| Çemandî | kîfî | kîfan |
| Nîşandera çemandî | wî kîfî | wan kîfan |
| Bangkirin | kîfo | kîfino |
| Zayenda nêr a nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | kîfek | kîfin |
| Îzafe | kîfekî | kîfine |
| Çemandî | kîfekî | kîfinan |
kîf nêr
- çante, çelte, gîrfan, kîs, çewal, tûrik,
derdankê bi lepik yê ku ji cawî hatiye çêkirin û mirov tiştan tê de hildigire
(bi taybetî yên ku zarok pirtûkên xwe yên dibistanê tê de hildigirin)- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Bide ber[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
