dibistan

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɪbɪsˈtɑːn/
• Deng (Qamişlo)^ⓘ
• Kîtekirin: di·bis·tan

Navdêr

Tewandina dibistan
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dibistan	dibistan
Îzafe	dibistana	dibistanên
Çemandî	dibistanê	dibistanan
Nîşandera çemandî	wê dibistanê	wan dibistanan
Bangkirin	dibistanê	dibistanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dibistanek	dibistanin
Îzafe	dibistaneke	dibistanine
Çemandî	dibistanekê	dibistaninan

dibistan m

1. (perwerde) Saziyeke perwerdehiyê ku perwerdehiya seretayî û navîn dide, berî xwendina bi dereceya sêyem (kolej an zanîngeh).
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Hevmane

• mekteb (esasî)
• medrese (esasî)
• fêrgeh, xwendingeh, perwerdegeh, hîngeh (kêmpeyda, maneyên nerastandî)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دبستان

Têkildar

• kolej
• lîse
• peymangeh
• xwendingeh
• zanîngeh
• zanko

Jê

• dibistanî

Etîmolojî

Ji farisî دبستان (debistan, “xwendingeha destpêkê ango dibistana seretayî”), dip- (nivîsîn > binêre dîwan) + -istan anku "nivîsîngeh" yan jî ji erebî edeb + farisî/kurdî -istan, bide ber کودکستان (kûdekistan, “zarokxane”), دبيرستان (debîristan, “lîse”). Herwiha bide ber sûmerî 𒂍𒁾𒁀 (e₂-dub-ba: dibistan, xwandingeh).

Werger

mekteb — binêre mekteb