dibistanî

Kurdî

Navdêr

dibistanî mê û nêr

1. Şagirt, xwendekar, telebe, fêrber, hînber, perwerdegir.

Etîmolojî

Ji dibistan + -î

Jê

• dibistanîtî

Werger

• Almanî: Student ^→ de n, Studentin ^→ de m
• Erebî: ^?تِلْمِيذ ^→ ar, ^?طالِب ^→ ar
• Farisî: دانش اموز ^→ fa, دانشجو ^→ fa, شاگرد ^→ fa
• Inglîzî: pupil ^→ en, student ^→ en, undergraduate ^→ en, scholastic ^→ en
• Tirkî: öğrenci ^→ tr

Rengdêr

dibistanî

1. Her tişta/ê dibistanî yan têkildarî wê.