edeb

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

edeb

  1. (tiştên nivîsandî) Binere: edebiyat

Navdêr 2[biguhêre]

edeb

  1. destavxane, avdestxane, tiwalet, cihê destavkirinê, cihêrîtin û lêmîstinê, cihê mirov lê dirîn û dimîzin
  2. WC[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Şah bi qesda kuştina min rim hejandin bêsebeb
    Da me çeşmê qehr û xeşmê rim li dil da go edeb
    Kuştiyên dîdar û dînê bêxeta her deh sed in
     — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

navdêr