rîtin

Kurmancî

lêker, gerguhêz
navdêr, mê

Wate

1. gû kirin, gû ji leşê xwe derkirin, gû ji xwe avêtin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ڕیتن

Tewîn

Lêker:

• -rî-

Bide ber

• mîstin

Ji

• proto-hindûewropî: *rei- ("herrikîn")

• proto-aryayî: *rai- ("rîtin, gû kirin")

avestayî: irita- ("rîtin, gû kirin")

pehlewî: riy- ("rîtin, gû kirin")

sogdî: rym ("---")

farisî: rīdan / rī- ("rîtin, gû kirin")

belûçî: rīt / rī- ("rîtin, gû kirin")

sîvendî: rīd / rīn- ("rîtin, gû kirin")

anarayî: rīx- ("kar, emel") ...

kurmancî: 'rîx, rêx ("rîx"), rîtin ("rîtin")

soranî: 'rêx ("rîx")

zazakî: 'rêx ("rîx")

sanskrîtî: ray- ("herrikîn, çipîn")

latînî: rīvus ("herrikîn")

elmanî: rinnen ("bazdan; herrikîn")

inglîzî: run ("bazdan; herrikîn") ...

Çavkanî: Cheung p.188, Watkins p.71, Etymonline

Jê

• bixweverî
• rîtî

Bi zaravayên kurdî

• Kurmancî: rîtin

  Reşwanî:

  rîtin (rîyin)

  gû kirin (gû kirin)

  ek kirin (ek kirin)

  rîx kirin (boy heywên) (rix kirin)

Werger

navdêr

• Elmanî: Darm entleeren ^→ de
• Erebî: التغوط ^→ ar
• Farisî: ریدن ^→ fa, مدفوع کردن ^→ fa, ريدن ^→ fa
• Inglîzî: excrete ^→ en, excretion ^→ en
• Tirkî: sıçma ^→ tr, sıçmak ^→ tr

lêker

• Elmanî: ausscheiden ^→ descheißen ^→ de, ^?Exkretion ^→ de
• Erebî: غوط ^→ ar
• Inglîzî: to defecate ^→ en, ^?defeature ^→ en, ^?ease oneself ^→ en, ^?egestion ^→ en, ^?stool ^→ en