çelte

Kurdî

çelteyek

navdêr, nêr

Wate

1. çante, gîrfan, kîs, çewal, tûrik,
   derdankê bi lepik yê ku ji cawî hatiye çêkirin û mirov tiştan tê de hildigire
   (bi taybetî yên ku zarrok pirtûkên xwe yên dibistanê tê de hildigirin)
2. kîf

Herwiha

• çalte
• çeltik

Ji

Ji çente ji tirkî çanta ji farisî تنچه (tençe) ji تنجيدن (tencîden: nûrandin, qat kirin, hilmaştin)

Jê

• çeltik

Werger

• Elmanî: Tasche ^→ de m
• Farisî: بگو مگو ^→ fa, جروبحث ^→ fa, افترا ^→ fa
• Fînî: laukku ^→ fi, reppu ^→ fi
• Inglîzî: bag ^→ en, case ^→ en, purse ^→ en, handbag ^→ en, briefcase ^→ en, blabber ^→ en, chit ^→ en, chat ^→ en, ^?chit chat ^→ en
• Tirkî: çanta ^→ tr