mesken

Kurdî

Navdêr

mesken nêr

1. cih, der, war, welat, herêm, mekan

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مه‌سکه‌ن

Etîmolojî

ji erebî مسكن (mesken), hevreha aramî ܡܫܟܢܐ (meşkina), îbrî משכן (mişkan), ya erebî ji rehê سكن (s-k-n-: rawestîn, sekinîn, bi cih bûn, mal danîn), ya aramî û îbrî ji rehê ş-k-n-. Ji eynî rehî: sakin, sekin, sekinandin, sekinîn, miskîn...

Jê

• meskenî

Ji wêjeya klasîk

Husn û cemalek pir heye
Belqîssifet mesken Seba
Şox û şepala meyperest— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: Bleibe ^→ de m, Sitz ^→ de m, Unterkunft ^→ de m, Zuhause ^→ de m, ^?Aufenthalt ^→ de m, ^?Behausung ^→ de m
• Farisî: مسکن ^→ fa
• Inglîzî: abode ^→ en, habitation ^→ en
• Tirkî: mesken ^→ tr

Tirkî

Navdêr

mesken

1. şûnwar, cîwar, rûniştgeh, êwr, mesken