rûniştgeh

Kurmancî

Navdêr

Tewandina rûniştgeh
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	rûniştgeh	rûniştgeh
Îzafe	rûniştgeha	rûniştgehên
Çemandî	rûniştgehê	rûniştgehan
Nîşandera çemandî	wê rûniştgehê	wan rûniştgehan
Bangkirin	rûniştgehê	rûniştgehino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	rûniştgehek	rûniştgehin
Îzafe	rûniştgeheke	rûniştgehine
Çemandî	rûniştgehekê	rûniştgehinan

rûniştgeh m

1. Cihê ku mirov dikare lê rûne.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. Gund an bajarê ku mirov lê dijî.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Etîmolojî

Ji rûnişt +‎ -geh.

Werger

• Almanî: Zuhause → de m
• Erebî: مجلس, مكان جلوس, مكان المعيشة, مأوى, دار → ar (dār), سكن
• Farisî: اقامت → fa
• Îngilîzî: dwelling house → en, dwelling place → en, dwelling → en
• Tirkî: konut → tr, oturma yeri, mesken → tr