sakin

Kurdî

Rengdêr

sakin

1. stabîl, xweragir, saxlem, dûz, dirist, ne guherrbar, ne guherrok

Herwiha

• sakîn

Etîmolojî

Ji erebî

Bikaranîn

Lêker:

• sakin bûn
• sakin kirin

Navdêr:

• sakinbûn
• sakinkirin

Rengdêr:

• sakinbûyî
• sakinkirî

Têkildar

• sekn
• sekinandin
• sekinîn

Ji wêjeya klasîk

Hetta sibeh xew nehate çavan
Sakin nedibû ji rengê avan
Rojê ko ji meşriqê nema nûr— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Çînî: 安定的 (āndìng de)
• Erebî: ^?ساکن ^→ ar
• Danmarkî: stabil ^→ da
• Elmanî: stabil ^→ de, besonnen ^→ de, friedliebend ^→ de, gefasst ^→ de, gelassen ^→ de, geruhsam ^→ de, gleichmütig ^→ de, behaglich ^→ de, ^?Muße ^→ de
• Fînî: vakaa ^→ fi
• Frensî: stable ^→ fr
• Inglîzî: stable ^→ en, relatively unchanging, arcadia ^→ en
• Spanî: estable ^→ es
• Swêdî: stabil ^→ sv
• Telûgûyî: స్థిర (sthira), స్థిరమైన (sthiramaina)
• Tirkî: stabil ^→ tr, dayanıklı ^→ tr, sağlam ^→ tr, dengeli ^→ tr, düz ^→ tr, kararlı ^→ tr, değişmez ^→ tr, ^?sakin ^→ tr

Tirkî

Navdêr

sakin

1. sekan, tebitî, aram, hêmin, hedirî
2. bêdeng, ker, sakîn
   • sakin bir yer cihekî bêdeng e, cihekî ker e
3. dengnekir, sakîn
   • sakin bir adam mirovekî dengnekir e
4. amoş, aramoş, xamoş, sêwirî, êmîn, tewar, sakîn
   • hasta şimdi daha sakin nexweş nika hîn bêhtir êmin e
5. rûniştvan, rûniştker, dêman
   • Ankara'da sakin li Enqereyê rûniştvan e
6. şênî, daniştî, daniştvan, rûniştman, warnîş, xwecî
   • mahalle sakinleri şêniyên taxê, rûniştvanên taxê