sakin

Kurdî

Rengdêr

sakin

1. stabîl, xweragir, saxlem, dûz, dirist, ne guherbar, ne guherok

Herwiha

• sakîn

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Bikaranîn

Lêker:

• sakin bûn
• sakin kirin

Navdêr:

• sakinbûn
• sakinkirin

Rengdêr:

• sakinbûyî
• sakinkirî

Têkildar

• sekn
• sekinandin
• sekinîn

Ji wêjeya klasîk

Hetta sibeh xew nehate çavan
Sakin nedibû ji rengê avan
Rojê ko ji meşriqê nema nûr— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Çînî: 安定的 (āndìng de)
• Erebî: ^?ساکن‎ → ar
• Danmarkî: stabil → da
• Almanî: stabil → de, besonnen → de, friedliebend → de, gefasst → de, gelassen → de, geruhsam → de, gleichmütig → de, behaglich → de, ^?Muße → de
• Fînî: vakaa → fi
• Fransî: stable → fr
• Inglîzî: stable → en, relatively unchanging, arcadia → en
• Spanî: estable → es
• Swêdî: stabil → sv
• Telûgûyî: స్థిర (sthira), స్థిరమైన (sthiramaina)
• Tirkî: stabil → tr, dayanıklı → tr, sağlam → tr, dengeli → tr, düz → tr, kararlı → tr, değişmez → tr, ^?sakin → tr

Tirkî

Navdêr

sakin

1. sekan, tebitî, aram, hêmin, hedirî
2. bêdeng, ker, sakîn

   sakin bir yer cihekî bêdeng e, cihekî ker e

3. dengnekir, sakîn

   sakin bir adam mirovekî dengnekir e

4. amoş, aramoş, xamoş, sêwirî, êmîn, tewar, sakîn

   hasta şimdi daha sakin nexweş nika hîn bêhtir êmin e

5. rûniştvan, rûniştker, dêman

   Ankara'da sakin li Enqereyê rûniştvan e

6. şênî, daniştî, daniştvan, rûniştman, warnîş, xwecî

   mahalle sakinleri şêniyên taxê, rûniştvanên taxê