xweragir

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
xweragir	xweragirtir	herî xweragir

xweragir

1. xurt, qayîm, mayinde,
   kesê yan tiştê ku bi asanî pûç nabe yan nayê têkbirin yan guherandin
2. pêbawer, berxwedêr

Herwiha

• xoragir
• xuragir

Têkildar

• xweragirtî

Etîmolojî

xwe + ragirtin

Jê

• xweragirî
• xweragirîtî

Werger

• Almanî: ^?gefasst → de, ^?enthaltsam → de
• Erebî: ^?ثابت‎ → ar
• Farisî: ثابت‎ → fa
• Inglîzî: determined → en, firm → en, resolute → en, steady → en, unyielding → en, principled → en, ^?collectanea → en, ^?impervious → en, ^?unfaltering → en, ^?unroved → en
• Tirkî: azimli → tr, dirençli → tr, kararlı → tr