hêmin

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: hê·min

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
hêmin	hêmintir	herî hêmin (merkezî) tewrî hêmin (rojavayî) hêmintirîn (soranîzm)

hêmin

1. aram, hêwir, tena, rehet, aşt, ne şûm, ne şiloq, leserxwe
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. ewle, ne xeter, ne talûke
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• hêmn
• êmin
• êmn

Jê

• hêmin bûn (lêker)
• hêmin kirin (lêker)
• hêminahî
• hêminane
• hêminatî
• hêminayî
• hêminbûn (navdêr)
• hêminbûyî (rengdêr)
• hêminkirin (navdêr)
• hêminkirî (rengdêr)
• hêmintî
• hêminî
• hêminîtî

Etîmolojî

Ji erebî امن (amin), têkilî amîn, Amîna, emîn, Emîn, emn, emniyet, êminahî, aramî ܐܡܢܐ (emna)

Werger

• Erebî: آمن → ar, هادئ → ar
• Farisî: ملایم → fa
• Îngilîzî: ataraxia → en, calm → en, docile → en, unsociable → en, reserved → en, dispassionate → en, ^?douce → en, ^?placid → en, ^?sedate → en
• Tirkî: dingin → tr, huzurlu → tr, uysal → tr, vakarlı → tr, huzur → tr, sakin → tr, soğukkanlı → tr, vakur → tr, ^?rahat → tr