mera

Kurmancî

Navdêr

mera

1. cih û erda ku ne malê kesekêye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. erda ku bêxuyî yanjî ya dewletêye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. çîya
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Li gundi hinek her roj kêlê zevîya xwe berve diben mera hildiden, hêdî hêdî çîyayan diqedînin.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Fransî: trésor public → fr n
• Tirkî: hazine malı → tr

Mane

mera (cureyê peyvê?)

1. mirov, meriv, insan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. ji me re, bo me
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. ji merr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Cuibayî

Navdêr

mera

1. av
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên av/Werger hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Galîsî

Navdêr

mera mê

1. mij, moran → ku
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên mij hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Guahiboyî

Navdêr

mera

1. av
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên av/Werger1 hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Madurayî

Rengdêr

mera

1. (reng) sor
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Maltayî

Navdêr

mera mê

1. eyne, awêne, mirêk, qotîk
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên eyne hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Navdêr

mera

1. çêregeh, cefen, êlax, lewer, goran, çere, mezrik, zozan, mêrg, çîmen, çayîr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)