merr

Kurmancî

du merr (kurmancî)

navdêr, mê

Wate

1. bêr, darê devek madenî bi serikê wî ve ku mirov pê bi destan zeviyan dikole

Herwiha

• mer

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مه‌ڕ

Bide ber

mar mere mêr

mîr mor mûr

Ji

ji erebî مر (merr) ji aramî ܡܪܐ (merra) ji akadî 𒄑𒈥 (marru, ^GEŠmar]), bide ber yûnanî μάρρον (márrhon)

Jê

merrik merrk

merrvan merrvanî

Werger

bulgarî: лопата → bg m çînî: 鏟 → zh elmanî: spaten → de fînî: lapio → fi frensî: bêche → fr m, pelle → fr m holendî: schop → nl m, spade → nl m, schup → nl m inglîzî: spade → en interlingue: pala → ie norwecî: spade → no m

portugalî: pá → pt m romanî: lopată → ro m rusî: лопата (lopáta), заступ (zástup) spanî: espada → es m, spada → es m swêdî: spade → sv tirkî: bel → tr, bel küreği yewnanî: φτυάρι → el n

Soranî

navdêr

Wate

1. pez, mih, mî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مه‌ڕ

Ji

Belkî hevreha hindî भेड़ (bhēṛ), urdûyî بھیڑ (bhēṛ), sanskrîtî भेड (bhēḑa), hemû ji proto-aryayî yan jî ji aramî ܐܡܪܐ (êmra) ku ji akadî 𒇻 (immeru [UDU]) ye.

Jê

• merrûmałat