merr

Kurmancî

du merr (kurmancî)

navdêr, mê

Wate

1. bêr, darê devek madenî bi serikê wî ve ku mirov pê bi destan zeviyan dikole

Herwiha

• mer

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مه‌ڕ

Bide ber

• mar
• mere
• mêr

• mîr
• mor
• mûr

Ji

ji erebî مر (merr) ji aramî ܡܪܐ (merra) ji akadî 𒄑𒈥 (marru, ^GEŠmar]), bide ber yûnanî μάρρον (márrhon)

Jê

• merrik
• merrk

• merrvan
• merrvanî

Werger

• Bulgarî: лопата ^→ bg m
• Çînî: 鏟 ^→ zh
• Farisî: ^?بيل ^→ fa, ^?بيلچه ^→ fa
• Elmanî: spaten ^→ de, ^?Schaufel ^→ de m, ^?Spaten ^→ de m
• Fînî: lapio ^→ fi
• Frensî: bêche ^→ fr m, pelle ^→ fr m
• Holendî: schop ^→ nl m, spade ^→ nl m, schup ^→ nl m
• Inglîzî: spade ^→ en, ^?ewe ^→ en, ^?truant ^→ en, ^?waist ^→ en
• Interlingue: pala ^→ ie
• Norwecî: spade ^→ no m
• Portugalî: pá ^→ pt m
• Romanî: lopată ^→ ro m
• Rusî: лопата (lopáta), заступ (zástup)
• Spanî: espada ^→ es m, spada ^→ es m
• Swêdî: spade ^→ sv
• Tirkî: bel ^→ tr, bel küreği, ^?bel küreği ^→ tr
• Yewnanî: φτυάρι ^→ el n

Soranî

navdêr

Wate

1. pez, mih, mî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مه‌ڕ

Ji

Belkî hevreha hindî भेड़ (bhēṛ), urdûyî بھیڑ (bhēṛ), sanskrîtî भेड (bhēḑa), hemû ji proto-aryayî yan jî ji aramî ܐܡܪܐ (êmra) ku ji akadî 𒇻 (immeru [UDU]) ye.

Jê

• merrûmałat