çîmen

Kurdî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	çîmen	çîmen
Ravek	çîmena	çîmenên
Çemandî	çîmenê	çîmenan
Nîşandera çemandî	wê çîmenê	wan çîmenan
Bangkirin	çîmenê	çîmenino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	çîmenek	çîmenin
Îzafe	çîmeneke	çîmenine
Çemandî	çîmenekê	çîmeninan

çîmen mê

1. mêrg, çayir, cihê giyaên kurt (û gul) lê şên dibin
   • Çîmenên Kurdistanê gelek dixweş in.
2. navek keç û jinan e
   • Ez gelek hez ji Çîmenê dikim.

Ji wêjeyê

• Welatê kurdan tev xêr û bêr e
  Hemî maden e, tev zîv û zêr e
  Lê ci bikim îro maye j’xelkê re
  Welatê kurdan hemî çîmen e
  Egîd û şêr û piling tê hene
  Hemî heval û pismamên me ne. — (Cegerxwîn, 1903 - 1984)

Herwiha

• çîman

Bide ber

• çîmento

Etîmolojî

Ji tirkî çimen ji tirkiya kevn çimgen ji çim (giya) + -gen.

Jê

• çîmenî
• çîmenk

Bi zaravayên kurdî

• Kurmancî: çîmen
• Soranî: giyacarr, mêrg

Werger

• Elmanî: Rasen ^→ de m, Trift ^→ de m, Weide ^→ de m, Wiese ^→ de m
• Erebî: ^?المرج ^→ ar
• Fînî: niitty ^→ fi, nurmikko ^→ fi
• Frensî: pré ^→ fr m
• Inglîzî: meadow ^→ en, pasture ^→ en, field ^→ en, lawn ^→ en, ^?garth ^→ en
• Japonî: 草原 (くさはら, kusahara)
• Spanî: prado ^→ es m
• Tirkî: çayır ^→ tr, çimen ^→ tr, otluk ^→ tr, yaylak ^→ tr, mera ^→ tr