Here naverokê

kil

Bê kategoriya rêzimanî
Ji Wîkîferheng

Bilêvkirin

[biguhêre]
[biguhêre]
Kil

kil n, k-ya nerm

  1. Rengê reşjin li bijangên çavên xwe didin (daku bijang tarîtir yan bihêztir yan stûrtir bibin).
    Hevmane: sirme, maskara, rîmel
    Kilê dutmam u pismama dermanê bîtikane.
    • Lakîn kil li nik wan 'adet e. Mêr û jin di’emilînin (saz dikin, durust dikin) û dikêşine çavêd xwe. — (Mele Mehmûdê BayezîdîAmadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê EkradiyeWeşanxaneya Nûbihar2010, r. ?, ISBN 9789944360678)

Bi alfabeyên din

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

Hevrehên soranî کل (kil), کڵه (kiłe) û کله (kile), herdu ji erebî كحل (kuḥil - bi erebiya devokî herwiha kol, kiḥel, kiḥil) ji aramî ܟܘܚܠܐ (kuḥla), hevreha îbranî כחל, (kaḥal), ji akadî [skrîpt hewce ye] (guḥlu). Bi rêya erebî li piraniya dinyayê belav bûye: îngilîzî kohl, fransî khôl, almanî kajal, rusî кайал (kajal) (kayal)... Ji eynî rehî: alkol, alkohol.

Werger

[biguhêre]
[biguhêre]

kil m, k-ya req

  1. kan, kiyan, kilandin, şilqandina meşkê, şilqîna meşkê
  2. hejandin, hejîn:
    kil bûnhejîn, pêş û paş livîn
    kil kirinhejandin

Ji wêjeyê

[biguhêre]
  • Piştî van agahdariyên di derbarê Ahmet Turkî de êdî divêt mirov li ser fikir û helwêstên wî jî du gotinan bibêje ko bê ew çima di serokatiya vê (DTP) partiyê de weha mîna hêlkanê kil dibe û gah dihere û gah tê. — (Enwer Karahan: Her û were Ahmet Turk, Nefel.com, 7/2008)

Werger

[biguhêre]

Mane 3

[biguhêre]

kil (cureyê peyvê?)

  1. (dava bi derqûna heywanan ve) Guhartoyeke kilik.
[biguhêre]

kil nt

  1. kîlo

Çavkanî

[biguhêre]
Ev peyv ji wergerên kîlo hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]
[biguhêre]

kil

  1. kil, kîlte, bekre
  2. gil, gêl, gilk, xenêke