kiyan
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | kiyan | kiyan |
Îzafe | kiyana | kiyanên |
Çemandî | kiyanê | kiyanan |
Nîşandera çemandî | wê kiyanê | wan kiyanan |
Bangkirin | kiyanê | kiyanino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | kiyanek | kiyanin |
Îzafe | kiyaneke | kiyanine |
Çemandî | kiyanekê | kiyaninan |
kiyan mê
- entîte, dewlet, statû, birêveberî, desthilat
- Delîlên hevalbendên vê guhertinê ew bûn ku şert û mercên navneteweyî rê nadin kiyaneke neteweyî û giştî. Wan digot, em li vê navçeya ku îmkan çêbûye kiyanekê ava bikin, bila ev bibe semboleke neteweyî. Bi vî awayî komara otonom kete şûna komara giştî û serxwebûnxwaz. Delîlên wan ew bûn ku bakurê Kurdistanê ne bi te re ye, Başûr ne li aliyê te ye... dibe ku tiştekî wuha di zemanê Şêx Ubeydullahê Nehrî de mikun bûya. Li gora rêvebirên Hizba Demokrat û beşek ji yên Jêkaf bernamaya Jêkaf ne realîst bû. Ya din jî wuha difikirîn ku Sovyet ne bi kiyaneke siyasî re ye li giş Kurdistan. Îngiliz nahêle, Emerîka nahêle, hêzên hawpeyman nahêlin. — (Hevpeyvîna Bi Dr. Huseynê Xelîgî reKaynak: Hevpeyvîna Bi Dr Huseynê Xelîgî re - Amîda Kurd [arşîv], amidakurd.org, 23.01.2008)
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî كيان (kiyan), hevreha aramî ܟܝܢܐ (kiyana) ji rehê k-w-n- (hebûn, peyda bûn, mewcûd bûn)
Werger[biguhêre]
Mane[biguhêre]
kiyan (cureyê peyvê?)
- Guhartoyeke kan (“meşk şilqandin”). (1)
Mane[biguhêre]
kiyan (cureyê peyvê?)
- Guhartoyeke kî (“pirhejmarî ji peyva "kî"”).