kengî

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

kengî

  1. çi demê, çi çaxî, çi wextî, çi gavê
    Kengî tu dê bigihî malê?
  2. çi dema (ku), çi çaxê (ku), çi wextê ku, çi gava (ku)
    Kengî tu bixwazî, ez hazir im.

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bersiv[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

(jan) + -n- + geh (dem, gav) + anku "kîjan demê". Li destpêkê (û hê niha jî di hin devokan de) "kîngê" bû ku ji "kî[jan]+n+geh+ê" peyda bûye. "Kîjan" anku "çi", "geh" yanî dem yan gav, "ê" jî forma tewandinê ye. "n" jî herfeke ku carinan dike nav hin peyvan de: tac > tanc, çok > çong, amac (ji tirkî "amaç" ketiye kurdî û farisî) > amanc > armanc. Yan jî "n" dikare ji ber bandora "hiNgê" be ku ji "hin- (wê)+geh+ê" peyda bûye ji ber ku meyleke kurmancî heye ku peyvên pirsînê û bersivên wan dike sîmmetrîk: "kingê=hingê", "çend=hend", "çima=loma"... (lê ev peyv li gor devokan diguherin). "Î"ya di peyva "kengî" de ji ber veguherîneke pirr berbelav ya kurmancî ye: dengê "ê" û yê "î" ne sabit û stabîl in. Di hin devokan de peyv dikare bi "ê" û di hinan de jî bi "î" be.

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]