mehelî

Kurmancî

Rengdêr

mehelî

1. Kesa/ê yan tişta/ê mehelekê yan li wê derê.

   Hevmane: deverî, taxî, herêmî

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• mihelî

Jê

 

• (lêker) mehelî bûn
• (navdêr) mehelîbûn
• (rengdêr) mehelîbûyî
• (navdêr) mehelîkirin
• (lêker) mehelî kirin
• (rengdêr) mehelîkirî
• mehelîtî

Etîmolojî

Ji mehel + -î.

Werger

• Almanî: hiesig → de, ^?dortig → de
• Farisî: محلی‎ → fa
• Fînî: paikallinen → fi, paikallis- → fi
• Îngilîzî: local → en
• Tirkî: mevzii → tr, yerel → tr, yöresel → tr, lokal → tr, mahalli → tr