kelanter

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

sê kelanter

kelanter mê û nêr

  1. (meslek) polîs, asayîş, emn, şirte,
    karmendên dewletê yên çekdar yên ku nahêlin li nav bajaran nearamî peyda bibe

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Bide ber farisî کلانتر(kalântar, polîs), osmanî كلانتر(kelânter, zêde girs).

Werger[biguhêre]

Çavkanî[biguhêre]