hilçûn

Kurdî

Lêker

hilçûn negerguhêz

1. hewa ketin, ber bi jor livîn, çûn serî, meşîn cihek bilindtir

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هلچوون

Herwiha

• helçûn

Hevwate

• hilketin

Nêzîk

• hilhatin

Bide ber

• hildan
• hilkirin

Tewîn

Lêker:

• [hil-ç-]

Etîmolojî

hil- + çûn

Jê

• hilçû
• hilçûyî

Werger

• Inglîzî: agitating ^→ en, bubbling ^→ en, ebullition ^→ en, effervesce ^→ en, overflowing ^→ en, sublimation ^→ en, (2) rage ^→ en, hatred ^→ en, ^?brimming ^→ en, ^?effervescence ^→ en, ^?effervescing ^→ en, ^?flow over ^→ en, ^?passivity ^→ en
• Farisî: ^?بالا رفتن ^→ fa

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hilçûn	hilçûn
Ravek	hilçûna	hilçûnên
Çemandî	hilçûnê	hilçûnan
Nîşandera çemandî	wê hilçûnê	wan hilçûnan
Bangkirin	hilçûnê	hilçûnino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hilçûnek	hilçûnin
Îzafe	hilçûneke	hilçûnine
Çemandî	hilçûnekê	hilçûninan

hilçûn mê

1. hewaketin, livîna ber bi jor, meşîna ber bi cihek bilind ve
2. kerb, kîn, harî, hêçî, qehir