hilkirin

 Binêre herwiha: hil kirin

---

Kurdî

lêkera pêkhatî, gerguhêz
navdêr, mê

Wate

1. (agir yan ronahî) geş kirin, pê xistin, vêxistin, berdanê
2. hilanîn, rakirin, bilind kirin, birin jor, anîn jor
3. giha an tiştek ji kok de jê kirin, helkişandin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هلکرن

Ji

hil + kirin

Tewîn

Lêker:

• hil-k-
• hil-ke-

Herwiha

• helkirin (2)

Têkildar

• hilbûn

Bide ber

• hilanîn
• hildan
• hilhatin

Ji

hil- + kirin

Jê

• hilker
• hilkerî
• hilkirî

Ji wêjeya klasîk

Agir di ab û gil dikit
Qelban ji qelban hildikit
Metqeb di can û dil dikit— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: aufheben ^→ de, Entwurzeln ^→ de, aufwerfen ^→ de, entwurzeln ^→ de
• Erebî: ^?حل ^→ ar, ^?الإشعال ^→ ar, ^?الجحم ^→ ar, ^?النجش ^→ ar, ^?ثقاب ^→ ar
• Farisî: حل ^→ fa, کندن ^→ fa, حذف کردن ^→ fa, افروختن ^→ fa
• Inglîzî: upraise ^→ en, light ^→ en, ^?turn on ^→ en
• Tirkî: alevlendirme ^→ tr, ısıtmak ^→ tr, sökme ^→ tr, sökmek ^→ tr, söküm ^→ tr, yükseltme ^→ tr, sarma ^→ tr, elemek ^→ tr, yükseltmek ^→ tr, ^?koparmak ^→ tr