hilbûn

 Bo lêkerê binêre: hil bûn

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɪlˈbuːn/
• Kîtekirin: hil·bûn

Lêker

hilbûn (negerguhêz)
Rehê dema niha	hil -b-
Rehê dema borî	hil -bû-
TEWANDINA LÊKERÊ

hilbûn lêkera pêkhatî, negerguhêz

1. bilind bûn, rabûn
2. (agir) berbûn, vêketin, geş bûn, gur bûn
3. ketin nav tiştekî, bi nav tiştekî ketin

Ji wêjeya klasîk

• Şeyxek hebû çaxê ewwil
  Nûra Xwedê hilbû ji dil
  Sed kumreh û zalim, mudil — (— (Feqiyê Teyran ~1620))

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هلبوون

Herwiha

• helbûn (2)
• helbîn
• hilbîn

Têkildar

• hilkirin

Bide ber

• hildan
• hilgirtin

Jê

• hilber
• hilbûyî

Etîmolojî

Ji hil- + bûn.

Ji hil + bûn.

Werger

• Almanî: Aufstieg → de nêr
• Erebî: ^?تسلق‎ → ar, ^?قيام‎ → ar, ^?الإضطرام‎ → ar, ^?التضرم‎ → ar, ^?التوقد‎ → ar, ^?الوهج‎ → ar, ^?الوهیج‎ → ar
• Farisî: قیام کردن‎ → fa, جداشدن‎ → fa, بلندشدن‎ → fa, قطع شدن‎ → fa, ^?برآمدن‎ → fa
• Inglîzî: billow → en, burn → en, ^?ascend → en, ^?light up → en
• Tirkî: aşmak → tr, itilâ → tr, sökülme → tr, uçmak → tr, yekinme → tr, yekinmek → tr, yükselme → tr, yükselmek → tr, zıplama → tr, ağış → tr, ^?kalkmak → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hilbûn	hilbûn
Îzafe	hilbûna	hilbûnên
Çemandî	hilbûnê	hilbûnan
Nîşandera çemandî	wê hilbûnê	wan hilbûnan
Bangkirin	hilbûnê	hilbûnino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hilbûnek	hilbûnin
Îzafe	hilbûneke	hilbûnine
Çemandî	hilbûnekê	hilbûninan

hilbûn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   Mînakek bidin... (biguhêre)