hêçî

Kurdî

Navdêr

hêçî mê

1. harî, kerb, kîn, qehir
2. hêrsî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• hêçîtî
• hêçtî

Etîmolojî

Ji hêç + -î

Werger

• Îngilîzî: rage → en
• Tirkî: azgınlık → tr, kudurganlık → tr, kızgınlık → tr