hay

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. aga, zanîn, xeber, ageh, agah, enformasyon:
   Haj xwe hebin. (Hay ji xwe hebin. Li xwe hişyar bin. Li xwe miqate bin.)
   Haya min jê nîne. (Ez qet nizanim. Min qet nebihîstiye.)

Herwiha

• ha
• haj

Bikaranîn

Lêker: hay hebûn hay dan

Navdêr: haydan

Jê

• bêhay
• bihay
• haydar
• haydarî
• lêhaybûn

Ji Wêjeya Klasîk

Gava ko ewan bihîstî mizgîn
Hay dan bi tebayî xelq û xwazgîn
Hindek 'ulema û hin di 'adil— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

elmanî : Bescheid → de nêr, Information → de nêr, Kenntnis → de nêr inglîzî : aviso → en tirkî : bal → tr, bilgi → tr, enformasyon → tr, malumat → tr, haber → tr, bili → tr

Tirkî

Wate

1. hey