dew

Kurdî (kurmancî)

navdêr, nêr

dew

Wate

1. vexwirakek e ji mastî û avê (û xwê) tê çêkirin

Herwiha

• do

Hevwate

• çiqilmast

Bide ber

• firû
• mast
• sertûk
• şîr
• tûk

Ji

Têkildarî doşîn / dotin

• proto-aryayî:*dewç- ("dotin")

pehlewî: dws- /dōs/("dew")

farisî: doğ ("dew")

kurmancî: dew ("dew")

soranî: do ("dew")

zazakî: do ("dew")

talîşî: dü ("dew") ...

sanskrîtî: dogh ("dotin")

Çavkanî: Cheung p.66 | Pokorny: -
Agadarî: Rehê vê peyvê yê proto-hindûewropî ne tam diyar e lê belkî ji *d^heug^h (dotin yan jî *teh₂w- (helîn) be.

Jê

• dewî
• dewîn

Bi soranî

• do

Werger

tirkî : ayran → tr

Kurdî (zazakî)

navdêr

Wate

1. gund

Jê

dewij

Inglîzî

navdêr

Wate

1. xunav, xwîsar, şevnem

Gotin

• deng

  (pel)