dabîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
dabîn dabîntir herî dabîn
dabîntirîn

dabîn

  1. terxan, misoger, temîn, tekîd, ekîd, eseh
    Pare bo projeyekê dabîn kirin. (Pare bo projeyekê dan yan destnîşan kirin)
  2. misogerî, ekîdkirin, esehî, piştrastî, bicihanîn, pêbawerî, peydakirin, destnîşankirî, eseh, diyar, pêşkêş, raber, araste[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî تأمين(teimîn) ku wek "temîn, teimîn" jî ketiye kurdî. Guherîna b/m hev û d/t bi hev diyardeyeke/fenomeneke berbelav e. Herwiha "ei" gelek caran dibe "a". Ji heman rehî: amîn, emanet, emîn, emn, emniyet...

Gelek şerm û neng e jibo kesên peyvên resen ên xwe vedigerînin bo zimanên bêgane, dabîn ji "da-+bîn" hatiye, "da" pêşgireka lêkerî ye û "bîn" reh(kok) an tewîna lêkera "dîtin" e.

Anagram[biguhêre]

Werger[biguhêre]