dabîn
Bilêvkirin
[biguhêre]- Kîtekirin: da·bîn
Rengdêr
[biguhêre]| Pozîtîv | Komparatîv | Sûperlatîv |
|---|---|---|
| dabîn | dabîntir | herî dabîn (merkezî) tewrî dabîn (rojavayî) dabîntirîn (soranîzm) |
dabîn
- terxan, misoger, temîn, tekîd, ekîd, eseh
- Pare bo projeyekê dabîn kirin. ― Pare bo projeyekê dan yan destnîşan kirin
- misogerî, ekîdkirin, esehî, piştrastî, bicihanîn, pêbawerî, peydakirin, destnîşankirî, eseh, diyar, pêşkêş, raber, araste[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].
Jê
[biguhêre]- dabîn bûn (lêker)
- dabîn kirin (lêker)
- dabînbûn (navdêr)
- dabînbûyî (rengdêr)
- dabînker
- dabînkirin (navdêr)
- dabînkirî (rengdêr)
- dabînî
Etîmolojî
[biguhêre]Ji erebî تأمين (teimîn) ku wek "temîn, teimîn" jî ketiye kurdî. Guherîna b/m hev û d/t bi hev diyardeyeke/fenomeneke berbelav e. Herwiha "ei" gelek caran dibe "a". Ji heman rehî: amîn, emanet, emîn, emn, emniyet...