esehî

Kurdî

Navdêr

esehî mê

1. bêgumanî, ekîdî, misogerî, tekîd, piştrastî, bêşikî, bê dudilî

Herwiha

• esehîtî
• esehtî

Jê

• (lêker) esehî bûn
• (lêker) esehî kirin

• (navdêr) esehîbûn
• (navdêr) esehîkirin

• (rengdêr) esehîbûyî
• (rengdêr) esehîkirî

Etîmolojî

Ji eseh + -î

Werger

• Fînî: varmuus → fi
• Fransî: certitude → fr
• Îngilîzî: certainty → en, certitude → en, surely → en, ^?emphasis → en, ^?assertory → en, ^?unchangeably → en, ^?uncompromisingly → en
• Tirkî: yakin → tr, sağlam → tr, ^?buz gibi → tr, ^?iç yüz → tr, ^?künh → tr, ^?mahiyet → tr