temin
Navdêr
[biguhêre]temin
- peyde, dabîn, bîterî
- peydekirin, dabînkirin, bîterkirin, sewgirîn, bidestxistin (ji bo karê van lêkeran)
- pêkanîn
- Evde huzuru temin annenin görevidir. ― Li malê pêkanîna huzûrê wezîfeya dê ye.
- bawerîpêdan (tirsa (yekî) şikandin)