raber

Kurmancî

Navdêr 1

Tewandina raber
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	raber	raber
Îzafe	rabera	raberên
Çemandî	raberê	raberan
Nîşandera çemandî	wê raberê	wan raberan
Bangkirin	raberê	raberino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	raberek	raberin
Îzafe	rabereke	raberine
Çemandî	raberekê	raberinan

raber m

1. pêşkêş, araste, berpêş, hizûr
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Jê

• (lêker) raber bûn
• (lêker) raber kirin
• (navdêr) raberbûn
• (rengdêr) raberbûyî
• (navdêr) raberkirin
• (rengdêr) raberkirî

Jê

• raberî

Werger

• Erebî: ^?مرشد → ar, ^?بدرقة
• Farisî: ^?تقدیم → fa
• Îngilîzî: tutorage → en, ^?exponential → en
• Tirkî: ^?gösteri → tr, ^?karşı → tr, ^?öngörü → tr, ^?sunma → tr

Navdêr 2

raber m yan n li gorî maneyê

1. Kesê radibe^{[Ji bo vê maneyê çavkanî hewce ye. (+) ]}
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Etîmolojî

Ji rab- +‎ -er.

Jê

• raberî

Navdêr 3

raber m yan n li gorî maneyê

1. Guhartoyeke rêber (“kesê rê nîşan dide”).

Soranî

Navdêr

raber

1. pêşeng, rêber
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]