araste
Kurmancî[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
Pozîtîv | Komparatîv | Sûperlatîv |
---|---|---|
araste | arastetir | herî araste arastetirîn |
araste
- pêşkêş, raber, berçav, diyar, xuya, eşkere, zelal, raber, rapêş, nîşandayî
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- berpêş, hizûr, pêşber[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Mehda mirî pê dibûn muheyya
Araste bû 'erûsxane
Dîwar û der û 'urûşxane — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Dijmane[biguhêre]
Jê[biguhêre]
- (Lêker) araste kirin: dan
- (Lêker) araste kirin
- (Lêker) araste bûn
- (Navdêr) arastekirin
- (Navdêr) arastebûn
- (Rengdêr) arastekirî
- (Rengdêr) arastebûyî
- arasteker
- arastekerî
Etîmolojî[biguhêre]
Ji farisî آراسته (arastê) ji lêkera آراستن (arasten, “xemilandin, nexşandin, raber kirin”). Hevreha soranî ئاراسته (araste).