Here naverokê

temîn

Ji Wîkîferheng

Bilêvkirin

[biguhêre]
[biguhêre]

temîn m

  1. Bicihanîn, encamdan, bicihkirin, misogerî, esehî, piştrastî, dabîn, pêbawerî, peydakirin, bidestxistin.

Herwiha

[biguhêre]

Bide ber

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

Ji erebî تَأْمِين (taʾmīn).

Werger

[biguhêre]
[biguhêre]

temîn m

  1. Wêneyê yan nexşa ku mirov lê dinere û li ber wê nexşek din çêdike.
    • Pirseka dîn e û ez ê bi dînatiya xwê bersiv bidim.
      Ez bi kurdî ji dayik bûm li ser berrikeka bi tiliyên dapîra min nîgarê Mezopotamya lêkirî.
      Ez dixewtim li ser pênc gezên bublînê ew ê dayika min navê xwe û yê babê min û yê Kurdistanê bi tîpên kurdî sentînê kesk û sor û zer têl û temînen xwe li ser neqişandîn.
       — (Selwa Gulî: Çima bi kurdî dinivîsî?, Amidakurd.com, 3/2007)

Herwiha

[biguhêre]

Bide ber

[biguhêre]

Werger

[biguhêre]