amîn

Kurdî

Hoker

amîn

1. Xwedê qebûl bike, Xwedê bike ku wisan bibe
   (li dawiya duayan tê gotin; bi taybetî di cihûtiyê, filetiyê û îslamê de)

   Ya Xwedê tu rojî û nivêjên me qebûl bikî. Amîn.

Ji wêjeya klasîk

• Aşiq ko bi dil fatiheya 'işqê xwand
  Ayatê yeka yek dikirin amînê
  Me ji le'lê lebê yarê xwe vexwar ava heyat — (— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî))

Bide ber

• Amîna
• emîn
• emin

Etîmolojî

Ji erebî آمِينَ‎ (ʾāmīna), ji îbranî אמן‎ (amên, “rast e, bi rastî”), hevreha aramî ܐܡܝܢ‎ (amêyn).

Werger

• Sirboxirwatî: amin → sh
• Çekî: amen → cs
• Çînî: 阿們 (ā-men)
• Almanî: Amen → de nêtar
• Erebî: آمِينَ‎ → ar (ʾāmīna)
• Farisî: آمین‎ → fa (âmin)
• Fînî: aamen → fi
• Holendî: amen → nl
• Îbranî: אמן ('amîn)
• Inglîzî: amen → en
• Îtalî: amen → it
• Japonî: アーメン (āmen)
• Koreyî: 아멘 (a-men)
• Polonî: amen → pl
• Portugalî: amém → pt
• Rusî: аминь (amín')
• Sirboxirwatî:

  Kirîlî: амин → sh

  Latînî: amin → sh

• Spanî: amén → es
• Swêdî: Amen → sv
• Tirkî: amin → tr, âmin → tr
• Yûnanî: αμήν [aˈmin], γένοιτο [ˈʝe̞niˌto̞], είθε [ˈiθe̞], άμποτε [ˈa(m)bo̞ˌte̞], μακάρι [maˈkari]