boçik

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA: /boːˈt͡ʃɪk/
• Kîtekirin: bo·çik

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	boçik	boçik
Ravek	boçika	boçikên
Çemandî	boçikê	boçikan
Nîşandera çemandî	wê boçikê	wan boçikan
Bangkirin	boçikê	boçikino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	boçikek	boçikin
Îzafe	boçikeke	boçikine
Çemandî	boçikekê	boçikinan

boçik mê

1. dûvik, kilik, kurîk, doç, dûv, daw,
   dava dirêj ya bi derqûna hin ajelan ve
   • Ker boçika xwe dihejîne û mêşan pê vedirevîne.
   • Remezan bi boçika hêjîra zipîzer î girover û mezin girtibû, pêşî li xweşikbûna wê nihêrîbû bi dû re jî bi derbekê re heta boçikê xistibû devê xwe, xwaribû.— (Mîran Janbar Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. 38, ISBN 9786054497010)

Herwiha

• boç
• boçk

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoja "biguherîne" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Elmanî: Kippe ^→ de m, Schwanz ^→ de m, Sterz ^→ de m, Schwanz (; pj die Schwänze), Sterz (nêr; die ~e), ^?Schweif ^→ de m
• Erebî: ذنب ^→ ar
• Farisî: ته ^→ fa, انتها ^→ fa, بُن ^→ fa, زير ^→ fa, ^?دم ^→ fa
• Fînî: häntä ^→ fi
• Frensî: queue ^→ fr m
• Inglîzî: tail ^→ en, sacro- ^→ en
• Îtalî: coda ^→ it m
• Rusî: хвост ^→ ru
• Spanî: cola ^→ es m, rabo ^→ es m
• Swêdî: svans (-en, -ar ^→ sv, -arna) ^→ sv
• Tirkî: kuyruk ^→ tr, kuyruk sokumu ^→ tr, pöçük ^→ tr, sapçık ^→ tr, uca ^→ tr

Zazakî

Navdêr

boçik

1. boçik, serê movika piştê ku tête ser devêqunê